Oniki

-Metan gazıyla boğularak şehit olan 12 kahramana dair yapılan haberlerin kahrıyla-

On iki resim gördüm çok uzaktan çekilmiş
Küçük harflerle adlar: Mahsun, Özkan ve Kani
Gazeteler bir ağız basmakalıp sitayiş
Özden bir laf etmeye değmezler miydi yani?

Celalettin'in adı yanlış geçmiş kayıda
Böyle harcıalem mi bu ülkede boğulmak?
Yaşayanlar bağrıyor: Vatan sana can feda!
Ve feda edilenler: Sönmüş on iki ocak

İncedereli Avşar - Ümit biraz tanıdık
Ege'nin bilmiyorum oğlu kızı var mıydı?
Gerçi bilip bilmemem fark etmiyor ki artık:
Canım ülkem Türkiyem, evlatlarına kıydı

Elimiz boşa geldi uykuda mı bastılar?
Hani düşman değildi mağara çakalları?
Ahmetlerin evine iki bayrak astılar
Enver'imin kabrinde uzamış sakalları

Abdurrahman ve Fikret Furkan'ın peşindeler
Emretse evelallah ölürler icabında
Fakat böyle bir ölüm - can yakar ciğer deler
Bir zehir sızıyor bu gerçeğin hicabında

Kursağımda göllenir acı sitemli bir su
Tüküremem yutamam gark olurum bu hınca.
Biz öldürdük onları ne baskındır ne pusu-
Dostu düşman düşmanı dostumuzdan sayınca.

M. Bahadırhan Dinçaslan

Türkiye Türklerindir

Türk'e ölümden öte köy yok herkes bilecek.
Türk'e kefen göklerin yüzünden biçilecek.
İtilafa kalkan baş, Kürt'e mi eğilecek?

Kafan basmaz zorlama, bu mevzular derindir.
Yalnız şunu bil yeter: Türkiye Türklerindir!

Kuduz ağzında köpük tehditler saçıyorsun,
Karşı gelince kuyruk kıstırıp kaçıyorsun,
Kaşımız çatılınca altına sıçıyorsun

Sor dostuna hatırlar Ege biraz serindir
Bu mevsimde yüzülmez - Türkiye Türklerindir!

Çık meydana görelim kim peşrev tutar sana.
Gel! Bin yıldır yüreğim kin ile atar sana.
Vur! Göğsümde gül biter dikeni batar sana

Benden bayrak boşanır senden akan irindir
Git bir delik bul yaşa - Türkiye Türklerindir!

Bahadırhan Dinçaslan

Turancının Ağıdı

-Tayfun Tanju Kara'ya-

Hilaline yaklaşınca feleği gezen yıldız
Bozkırın boşluğunu doldururdu naramız
Şimdi içimizde deşt-i Kıpçak misli ıssız
Bir boşlukla dönüyoruz evimize, ne hazin!

Demek çok yoldaş gömdüler bozkıra yakın ırak
Göç edenlerin peşinden bakışları pek çorak
Gün yanığı ataların ukdelerle dolarak
Kısıldı çekik gözleri ardı sıra o izin

Yarın yine teyellenir yıldızlar bir sicime
Bengi sahipkıranımız görünür müneccime
O dem yazıklanır gönül evvel giden izcime
Gök rengini göremeden aradığı denizin

Şimdi kahkahanı Timur, Tunga, Költigin duysun
Kefeninde kam tılsımı ruhunda kadim efsun
Tanrılara güvey oldun - sağdıçların hep mahzun
Er adınla erdeminle bir yaşamdır çeyizin.

...

Sarkık bıyıklar titreşir başında bir mezarın
Her ne kadar gebeyse de zaferimize yarın
Kesilen bir yankı gibi göçen Turancıların
Ardından bir bozkır büyür içinde kalbimizin.

Bahadırhan Dinçaslan

Alparslan'a Kudumiye

-"İran'da Çocuklarına 'Alparslan' Adını Vermek İçin Mücadele Eden Türk Aile, 27 Aylık Mücadeleyi Kazandı", TamgaTürk'ten bir haber-

Biz çok öldük adımızı andımız ettik diye
Az yaşadık ongunumuz alıcı kuştur malum*
Dağa taşa adın koyan Oğuz Han'dan bakiye
Ad koymadan filiz vermez nazlı olur bu tohum

Dedemizi öldürdüler ad koyar soy soylardı
Yâda özendi bazımız çağırsak dilim dönmez
Oysa günden aydan mülhem nice adımız vardı
Şimdi yitik nağıllarda küllenir ama sönmez

İt börüdür kul yağıdır herkes aslına varır
Aslıma ben varacağım cehennem odunuyum
Adımı duyunca hala Fars'ın benzi sararır
O Hüsrev'in iç oğlanı ben Tong'un budunuyum

Tanrılarsa Arap yahut Fars değilim diyerek
Benim tenimi yakacak - Erlik Kağan kollasın!
Ejder yiyen evladına yağı olmaz engerek
Hindu kulum yedi molla beşiğimi sallasın

Yılan çıyan isimliye etme sakın mudana
Arslan adlım kurt mayalım yürümeden dineldin
Efsiz ofsuz Türk oğlu Türk Küpçü'den selam sana
Alparslan'ım, balam menim, dünyamıza hoş geldin.

Bahadırhan Dinçaslan

*Yırtıcılar az yaşar, uzun sürmez doğanlık.

Yasin Karaca Ağıdı

Yirmi kıştır iki bahar daha gördüğüm ne ki?
Kocattıysa beni hayat fakirlikten, zoraki
İlk gençliğin kavak yeli başımda eser benim

Üzülmeyin yad değildir ağuşuna girdiğim

Yerin suyun ataların ruhundan devşirdiğim
Rütbem şimdi tanrıyla bir apoletim er benim

Size bir vatan kazandım kanımın nemasından
Bana düşen bu kadarmış bu hanın yağmasından
Evimiz hep sıvasızdı mezarım mermer benim

Bahadırhan Dinçaslan

Ben de Türk Milliyetçisiyim

-Türk milliyetçisi olduğu gerekçesiyle tutuklanan dostlarımıza-

Kıyamımda meydanlara yağı okuyan balbal
Yel vurdu da aşınmadım sel bastı yıkılmadım
Şahit bana uca Sehend, koca Altay, Kamambal
Piç değilim bir avluya gece bırakılmadım
Ala şafak terekesi rahme düştüğüm kıbal

Haddi midir gün avlayan kısık gözüm ufkuna
Hudut çizsin başı kabak baldırı çıplak güruh
Ay benimdir kasem koydum şamanların nutkuna
Yıldız benim bana bakıp menziline vardı Nuh
Gök benimdir benim naram aksetti ayyukuna

Türk'ü çıkarsan tek yaprak kalmayan esatirden
Sağ elim muştu dağıttı zekatıdır Oğuz'un
Sol elim güreşe durdu yedi tanrıyla birden
Buzulundan pınar gibi türedim de Elbruz'un
Bağdat içre tufan koptum Maveraünnehir'den

Kanla, ateşle, çelikle coğrafyalar dağladım
Bil ki Türk'üm, benim adım atlaslara yazılı
Sencileyin yılan ne ki, ejderhalar bağladım
Nice düşman tepeledim senden daha azılı
Necis kanıyla kılkıyar kılıcımı yağladım

Sen bir taraf, ben bir taraf - hangimizin foyası
Varsa çıksın bu meydanda: Türk'üm, milliyetçiyim!
Sen gevişe durmuş eti haram davar salyası
Ben avını bulmuş kurdun gözlerinin içiyim:
Vuruşsun kurt eniğiyle boz devenin mayası

Bahadırhan Dinçaslan

Macar Çobanı - Çeviri (Ady Endre)

Bir Hun çobanıydı iri gözleri
Arzular ve ıstırabın yuvası
Sürüsünün tek menzilli seferi:
Meçhur Macar Hortobagy ovası

Alacakaranlık, seraplar ince
Efsunladı belki bin kez ruhunu
Fakat kalbinden bir çiçek bitince
Kendi hayvanları yediler onu

Fevkalade şeyler geçti aklından:
Kadın, şarap, doğum ve ölüm - saydı
Epey bilge ve kudretli bir ozan
Olurdu o başka yerde doğsaydı

Amma gözü ilişince sürüye
Bok lekeli sağrılarını dövdü
Gömdü şarkısını, döndü geriye
Islık çaldı, oha dedi ve sövdü

Orijinali: Ady Endre, A Hortobágy poétája
Çeviren: M. Bahadırhan Dinçaslan