Erşiya'nın Ağıdı

 -İşgalci İran'ın molla rejiminin zulmüne dayanamayarak intihar eden Erşiya'nın aziz hatırasına-

Erşiyacık, taze fidan, tay oğul
Seslenirim duymaz mısın ay oğul?
Hadi çık da şol Sehend'in bağrına
Benzinden ak kuzuları yay oğul

Sezdim oğlum bana anne demenden
Bildim ahir bir uğursuz gümenden
Tez usandın seyr-i sahn-ı çemenden
Cennet midir şimdi sana cay oğul?

Molla bilmez, müftü bilmez balamı
Ben büyüttüm çektim nice alamı
Olmadın ya cibgir farsın gulamı
Olasan Türk cennetinde bay oğul

Erşiyacık, Erşiyacık ay oğul
Göyce gökte ulduzları say oğul
Çehrenden bir hilal bağışla yurda
Gözlerimden hiç olmasın zay oğul

M. Bahadırhan Dinçaslan

Siechentrost

Bir kalın hastalık cüzzam önünde divan durur
Zarif hanımlar ve beyler gündüz vakti kudurur
Cehennemde bir vadiye çevirir sokakları

Hengamenin ortasında bir şair burnu düşmüş
Etlerine itler mekruh bir iştahla üşüşmüş
Kendi çığlığını duyup düşüyor kulakları

Kupkuru yanaklarından gözleri dökülüyor
Görünmez kerpetenlerle dişleri sökülüyor
Ufalanıyor adını söylese dudakları

Dağılırken bir ebedi ömre dair imanı
Dokunduğu yerde minik bir ölümün nişanı
İnce parmakların mezar taşıdır tırnakları

M. Bahadırhan Dinçaslan

Şeytanın Böbrek Taşı

Ezeli kan davalıma binlik ısmarla, saki!
Düşmanın mübarizinde bir teselli buldum ki
Gayrı bihod oyalanmam dostların tafrasında

Ömrüm hiçliğin peşinde boşa geçtiyse bile
Bir yüzük dövdüm cevheri beyhude ve nafile
Devr-i fasidim kaşlanır İblis'in safrasında

Belki bugün sayılmıyor hiçbir mecliste hatır
Ne gam! Baş köşede yerim ezelden ayrılmıştır
Şeytanın buyur ettiği bir zakkum sofrasında

M. Bahadırhan Dinçaslan