Çocuklar

Ne zehirli bir gamzedir bel büker saç ağartır
Babasına sitem eden kırılmış çocuklarda

Büyüklerin dünyasını büyümüş gözler izler
Minik ellerle kavrayıp ruhsuz korkuluklarda

Sokaktan geçerken seni görür de bir irkilir
Anlamaz neden ıslaksın bu zalim soğuklarda

Belki korkar haşmetinden kurt başını görünce
İstibdada bir kıyamla dikilen yumruklarda

Korkma oğlum sen ebeden hürriyet solu diye

Çürüyor genç düşlerimiz ihtiyar soluklarda

M. Bahadırhan Dinçaslan

Ai! Tó sí ilyama menta hwirya hondoringe fúmenen istarion.

Varis

Canım oğlum ben gidince minik avcun içinde
Deli babandan yadigar bir çelik zar kalacak

Tanrılara sofra kurup bahtına atacaksın
Bileğinle ne kazansan yanına kâr kalacak

Anacığın üç gün ağlar sen babanın ardından
Güleceksin melun felek senden naçar kalacak

Dağlar kimsenin değildir fakat yaz akşamları
Yalnız seni serinleten bir rüzigar kalacak

Sonra, belki bencileyin o rüzigar esince
Ufka dalıp öteleri gören nazar kalacak

Ucundan çekik gözlerin adsız dağlara bakıp
Boğazında bir ukdeyle hep tamahkâr kalacak

Doymayacak ormanlara, ırmaklara yüreğin
Aklında hep bir sonraki taze bahar kalacak

Düşününce babacığın nasıl severdi seni
Biraz hüzün, çokça neşe ve iftihar kalacak

Pusulanı kaybedersen dağlarına dön oğlum
Abideler yıkılsa da Binboğalar kalacak

Ne han hamam ne mal mülük - bir silah ve soylu ad
Alınkavak yaylasında köhne mezar kalacak

Babanın sesi ademde sana varmasa bile
Beşiğinde okuduğum o şarkılar kalacak:

Aldan cetgen cılgımnın
Alazı kaydal, Elçibey?
Aldı kojun çonumnun
Alı kaydal, Elçibey?

M. Bahadırhan Dinçaslan

Aziz Şehidin Kızı

Göğsünde elbisenin
Seri malı bir yazı:
Adın bile yok senin
Aziz şehidin kızı.

Kırk kavisli bir yılan,
Sıkarken ilmeğini,
Dönmüyor dilin elan,
Dökmeye yüreğini.

Büzdüğün dudağında
Titreyen Türk tarihi,
Ya kurur yanağında
Ya muştular bir fethi.

Ya babanın kanına
Aksedince ay yıldız;
Armağan diye sana
Bir cennet yaratırız.

Ya çadırı beşiği
Toplayıp pes ederiz.
O, babanın gittiği
Cehenneme gideriz.

Bahadırhan Dinçaslan

Nankör Vatan

"Ingrata patria, ne ossa quidem mea habebis."

Elimden gelse de boğsam günü ana rahminde
Ucubenin endamıyla nazarım bulanmasın

Bu dipsiz lağım gark olsun bir ebedi geceye
Değmesin küflü ufkuna atî ağulanmasın

Her biri nebbaşe benzer ruhsuz sakinlerinin
Sesi kısılsın hayhuyu şarkıma ulanmasın

Felakete tellal olsam kırsam umutlarını
Bin yıl geçse tek bir güzel haber muştulanmasın

Kabuslarına karışıp görünsem yedi gece
Nasırlı alınlarının teri kurulanmasın

Yakın leşimi bir çiçek dahi bitmesin benden
Çorak kalsın nankör vatan kanımla sulanmasın

M. Bahadırhan Dinçaslan

Keşiş Adayı

Ağızları ölüm kokar dişleri yeşil çürük
Sohbetleri kesik kesik hırıltılı öksürük
İnip kalkan ciğerinde ejder nefesi körük
Yakar kulağımı dağlar acem işi üfürük
Nutuk atarlar yüzüme sulu sepken tükürük
Kelimeler katarlanmış yuları salık yürük
Bir atın tersi gibidir gayet seyrek düşüyor
Romatizmalı bu evde esir ruhum üşüyor

Taze kanın kokusuyla irkilen ihtiyarlar
Ayak ucumda yürüsem çare değil, duyarlar
Pencerede bitiverip ağlarını yayarlar
Küçük bahçede gezimi izleyip iş sayarlar
Ufkumu çalıp mahfilde kül rengine boyarlar
Hayalimin kervanına geçit vermez, soyarlar
Zayıf bedenleri şaki titrek parmaklar ökse
Ağlarından yol bulamaz kartal olsa vesvese

Manastır'da bir rafızi din u iman aranır
Melalimi anlatmaya aşina can aranır
Katakombda bir zavallı canlı insan aranır
Kancası sökülmüş akrep bir yelkovan aranır
Mutadın işkencesinde bir heyecan aranır
Ellerim abam altında bir yatağan aranır
Ya vurayım boyunları ya kessem bileğimi
Sunakta boğazlamadan keşişler dileğimi.

Bahadırhan Dinçaslan

Mabed

Biliyorum - ölsem bile pes etmek bana haram
Tamamlansın diye önüm sıra dilenen ehram
Baş taşımı bağışlayın size vasiyetimdir.

Bilmem taşan kadehim mi, sabrım mı tekrisinde 
Bildiğim şu: hep çobansız gezdim ben vadisinde
Cadı suretli ölümün - belki de lanetimdir.

Yüreğim demir olsa ne - kısık gözlerim bakır
Böbreğimde taş büyüdü ya terekem tamtakır

Yarım kalmış mabedimin sütunları yetimdir.

M. Bahadırhan Dinçaslan

Pan Ahmet

-Emrah Ece'ye-

Suyu gözelerden içer eti kuzulardan yer
Pan Ahmet'imin değmeyin bu dağlarda keyfine
Sürüsünün eksiğini hesap edersen eğer

"Gök verdi" der, "gökler aldı." - keyfine bakar yine

O mü güder sürüsünü sürü mü güder onu?

Bilinmez o koyuna mı koyun ona mı benzer
Kavalında tek terennüm - kimlerin duyduğunu
Umursamaz İncemağra dağında yalnız gezer

Bir gün Ülker çakır yalım doğdu ürktü sürüsü
Ziyaret'in zirvesini aştı akılsız davar
Biraz küfür ve ıslıkla doldu mecalsiz göğsü:
"Kim gidecek" dedi "şimdi Alınkavak'a kadar?"

Sallamböke'nin açtığı yollara bir koyuldu
Sövdü saydı geceleyin başına gelen işe
Yolun bittiği koyakta belirsiz bir iz buldu
Devam etti kıt aklını sararken bir endişe

"İster misin Ördekli'ye varsın köyün davarı?
Sahip çıksalar ne derim en vurmadık birine?"
Soluk soluğa tırmandı Ziyaret'ten yukarı
Görür görmez bir hafakan saplandı ciğerine:

Adam desen adam değil - cin desen adam gibi
Alınkavak cana gelmiş yiyor koyunlarını
Belli aldırmaz halinden - bu yaylanın sahibi
Düğün yerine çevirmiş evliya mezarını

Mezar taşına kurulmuş misafiri al kızı
Kulağını kemiriyor yaramaz tekesinin
Sayamadı şom halkada çeşit çeşit albızı
Kaçtı ihtiyar yüreği oğlak gibi tedirgin

Geldi evine karısı üç uykunun üçünde
Oğlu kızı mışıl mışıl belki rüya görüyor
Elleşmedi ve yutkundu kursağında bir ukde
Kıvrıldı bir köşeciğe çatlak dudağı mosmor

Sabah oldu Pan Ahmet'im yarım açtı ağzını
Göçümüzü topla dedi emektar karısına
Koşarken yanına vardım hamuda camızını
Bir soluk ürperti vurmuş bıyığın sarısına

"Oğul" dedi "ben bıraktım çobanlık etmem daha
Bu yaylanın bir sahibi varmış bildim iyice
Kalırsam kalmaz bir sıkım canım yarın sabaha
Beni de alır yaylanın sahipleri bu gece."

Pan Ahmet'in göçü yoldan aşağıya giderken
Ardına ürkek gözlerle bakıp dururdu, gördüm
Ters ayağım, çatal dilim, çatık kaşlarım diken
Kaçtı diye hayıflanıp arkasından tükürdüm.

M. Bahadırhan Dinçaslan