-Şehit Özel Harekat Polisi Ozan Özmen'e ve oğlu Çağatay'a ithaf olunur-
Bir çadırda doğmuşum çayırda ölüyorum
Bu selanın muştusu o ilk duyduğum ezan
Zamanı tanrı yaşar... Gök Tanrım geliyorum!
Mutevazı nazirem kadim efsanelere
Türkü yakar mı bana nal bıyıklı bir ozan?
Ben de sürdüm atımı hiç dönmemek üzere
Bir çelik reddiyeyiz paslı bakır bu çağa
Uyumak neyimize? Şimdi azim vaktidir
Yular yele emanet at sürelim şafağa
Kızıla boyamaya buzul kara kuzeyi
Dost düşman er olana şimdi ta'zim vaktidir
Költigin'den öğrendim böyle güzel ölmeyi
Deşt-i Kıpçak düzünde bir bozkurt gibi azat
Anne, geri gelemem. Baba! Dönemem affet
Eyvah ki eyvah yarım kaldı mukaddes ribat
Nefesine karıştı kan kokulu soluğum
Affet, kanıma girdi çatık kaşlı bir afet
Affet beni evdeşim, bayrağa güvey oldum
Yedeğimde bir murad geldiğinde sırası
Çağatay'ıma kalsın yarım hesap ve silah
Bu bendeki istidad yedi dedem mirası
Atalarım çağrıyor doğuya dönük yüzüm
Müsaade isteyen Azrail'e eyvallah
Kadim sırrın* müdriki bir Türkmence tebessüm
M. Bahadırhan Dinçaslan
*Çocuklarda yeni doğan bu heves nedir?
Kocamışlar bir sır için gençlik diler mi?
Atsız
15 Nisan 2016 Cuma
Ozan Özmen'e Ağıt
Etiketler:
Çağatay,
M. Bahadırhan Dinçaslan,
Ozan Özmen'e Ağıt,
Özel Harekat,
Polis,
Şehit Ozan Özmen,
Şiir
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder