Erşiya'nın Ağıdı

 -İşgalci İran'ın molla rejiminin zulmüne dayanamayarak intihar eden Erşiya'nın aziz hatırasına-

Erşiyacık, taze fidan, tay oğul
Seslenirim duymaz mısın ay oğul?
Hadi çık da şol Sehend'in bağrına
Benzinden ak kuzuları yay oğul

Sezdim oğlum bana anne demenden
Bildim ahir bir uğursuz gümenden
Tez usandın seyr-i sahn-ı çemenden
Cennet midir şimdi sana cay oğul?

Molla bilmez, müftü bilmez balamı
Ben büyüttüm çektim nice alamı
Olmadın ya cibgir farsın gulamı
Olasan Türk cennetinde bay oğul

Erşiyacık, Erşiyacık ay oğul
Göyce gökte ulduzları say oğul
Çehrenden bir hilal bağışla yurda
Gözlerimden hiç olmasın zay oğul

M. Bahadırhan Dinçaslan

Pehlivanım

-Zaferimizin yüzüncü yılına-

Üç kıtanın terekesi alnının kırışığı
Yedi iklimin kaderi tuttuğu ellerinde
Han Tengri'den yalaz almış gözlerinin ışığı
Tanrı yiyen ejderhalar oynaşıyor derinde

Geniş göğsü tufan dolu nefesinde med-cezir
Kaç asrın öksüz Türklüğü yüreğinde mücessem
Sol omzunda elde kalem serkatib-i esatir
Destan yazıyor bu yeni doğan tanrıdan mülhem

Yürüyor - tazimle kalkıp Timur, Tunga, Kültigin
Selamlıyor Ön Asya'nın bu son mübarizini
Yürüyor - mayasın çalan balkanlar gibi çetin
Şakayıklar, mor sümbüller çiçekliyor izini

Kudret eliyle kaldırıp hiçliğin ortasında
Türklüğün yer küresini sırtlanan pehlivanım!
Silik, soluk adımızı arzın haritasında
Dağlayıp mahşere değin mahfuz eden civanım!

İşte karşında ocağım söndüren su iblisi
İşte karşında evimi talan eden ejderha
Doksan Türk'ü boğmadadır doksan dokuz kavisi
Dokuz başından yurduma kan damlayan mezbaha

Yürü gök saklasın seni tanrılar alkışlasın
Yürü sana kurban olsun yerin suyun iyesi
Kıtlık ardı yağmur gibi sarsın bizi halasın
Senindir bizi terk eden tanrıların payesi

(...)

Vaktiyle yediği tokat içini kavuruyor
Pehlivanım yaylanıyor Eskişehir'e doğru
Pazusunda kavi Türklük bir yumruk savuruyor
Polatlı'dan gerilerek güzel İzmir'e doğru

M. Bahadırhan Dinçaslan

Yakutsk'un Yalnız Kurdu

-Öldürdükleri ayının etini yerken "seni Ruslar öldürdü" diyerek orman iyelerinden medet uman ataların, "Kazak halkı Türk kardeşler sizinle" diyerek Rus işgal karakolunu ateşe veren torunlarına-

Ben bu Rus'u bataklık kokusundan tanırım
Küflü yeşil gözleri uğru kenafir bakar
Konuşsa kurbağalar harp ediyor sanırım
Sussa içinden kırk bir tilkiye kuyruk takar

Ebem dahi bilirdi Rus'un ne idüğünü
Ağam çağam taygada yağlı ayı avlasa
Anlatırdı aslında Rus'un öldürdüğünü
Ayının akrabası bilensin diye Rus'a

Kara çarları kaba kürkleri pire dolu
Kuduz it gibi daldı Nurgun Batır yurduna
Sonra kızıl bıyıklı Yör Körmös'ün öz oğlu
Balaların etini doldurdu avurduna

Mest olunca tünd olur Türk'ün namı cihanda
Mestim Oyunoğlu'nun öcünü alacağım*
Gece ayaz demeyip Rus aradım dört yanda
Kokusundan iz sürüp inini bulacağım

Ya bir sert bakışlı göz, ya da ağır bir yumruk
Kulluk tasması çıkmaz buyruk yahut izinle
Ateşimin sinsini size varsın mutluluk:
Direnin Kazak halkı Türk kardeşler sizinle

M. Bahadırhan Dinçaslan

*Stalin'in öldürdüğü Platon Oyunsky. Oyun Saka Türkçesinde şaman demektir.

Şiire ilham olan haber için tıklayınız.