Yalnız Adam

I.

İtiraf etmeli kendime artık:
Gözlerimin değdiği yer karanlık
Günaşıklar benden yüzün çevirir 

Yorulunca taşımaktan başımı
Korkarım, ölünce mezar taşımı
Bir kindar İbrahim gelir, devirir

Ruhum, üç şımarık kızın topacı
Yazgımı eline almış üç bacı
Feleğin çarkında sicim evirir

II. 

Zihnimde bir kıymık, yaşımdan eski:
Kendimi severdim görseydim belki
Ben hiçbir aynadan aksetmiyorum

Rüzgara sürtünen dikenli çalı
Sesimi uzaktan duydum duyalı
Derdimden kimseye bahsetmiyorum

Gözümde haşerat, burnumda lağım
Dudağımı teyelliyor bıyığım
Boynumdan üstünü hissetmiyorum

III.

Hoş geldin, hoş geldin latif karanlık!
Söndü dudağımın kızılı artık
Sigaram birazcık ardımdan tüter

Yitirmektir, bulmak değil niyetim
Bir mektup masamda, imzası yetim
Yalnız bir cümlecik: Bu kadar yeter

Bir olur varla yok, eskiyle yeni
Kan topaklı yumruğun serüveni
Sidik kokan son bir tekmeyle biter

M. Bahadırhan Dinçaslan