Gazel

Olaldan dilde gam meskûn men kulun zebûn olar
Mene qıyâs olsa Mecnun, tâltiftir memnûn olar

Râm olmuşam aşqına men bir cürm-ü meşhuttur bu
Yene bilmezler katilim bilmen kim maznûn olar

Men gazel deyende sene hödaya naziremdir
Adın ansam uşşâqa bir nev-icad mazmûn olar

Yazıgın gelsin ey meh-rû kılmışan meni sayru
Tığ çeker ol bî-din ebru çeşm-i giryân hûn olar

Acep midir Neshî meftûn ol hüsn ü ân elinden
Zülfün kim Harut menendi pür-sihr û efsun olar


M. Bahadırhan Dinçaslan

Lazarus

-"Poe"tique-

Çağ olur ki bir kargadır kapıyı aralayan
Bir gak sesiyle ürperir sırrı saklayan perde
Sanki kulağından beyne kımıl kımıl bir çıyan
Süzülür, senin en mahrem mabedine girer de
-Üstelik kendi sesinle- fısıldar sana: uyan!

Dolunayda uluyan bir bozkurt kadar uğursuz
Kokmuş aleme som garaz kıyamet müjdesidir
Korkuyla dikilir bu kez mezarından Lazarus
Bu, kuzeyin soluğudur, buzulların sesidir
Ne Tanrı, ne cennet ne de cehennem: yalnızca buz!

Ah! Kapılar kapatılmak içindir açmak neden?
Kim bilir ne pis kokulu haşerat boşalacak
Bir kez açılınca kapı bu küflü viraneden...
Kemirecekler dünyayı, boş bir kabuk kalacak
Uktelerden, heveslerden, arzudan, bahaneden...

Taptaze yaralarından akarak kızıl kanlar
Bir etek gibi savurup ölümün perdesini
Tadacak ölümsüzlüğü onlar, yalnızca onlar
Duyacak Tanrı'nın cennet vaad eden sesini
Bir kadının çağrısıyla mezarından çıkanlar!

M. Bahadırhan Dinçaslan

Meraklısına not:

Voiculescu'nun bir şiirini okumuştum, şair kendisini Lazarus'la, sevdiğini İsa ile karşılaştırıyor ve "ölünce çağırırsan Lazarus gibi kalkar gelirim" diyordu.(Vasile Voiculescu, Sonet CLXXXIII ) Telmih en sevdiğim sanattır, ondan olsa gerek, çok sevdim bu benzetmeyi. Ve Lazarus bu şiire ilham verdi, böylece.

Tabii ilk kıtada Poe'ye gönderme yapmak, gotik şair olmak iddiasındaki mbd için kaçınılmazdı.

Siyah Beyaz Kültür ve Sanat Platformu 4. sayısında yayımlanmıştır.

Bir Genç Kıza İlk Şiir

Tanrım korusun seni
Ey, neslimin yıldızı!
İncitmesin gönlünü
Ne bir keder, ne sızı...

Yaşa ölünceye dek
Anan gibi gözü pek
"Aşina" olsan gerek
Bozkurt babanın kızı...

M. Bahadırhan Dinçaslan

Senden-benden sıyrılmış bir Türk babasının, senden-benden sıyrılmış bir Türk kızının doğumu hakkında yazdığı şiir...

Akıncı

Kadınım, üşüme yalnız değilsin sana kucak
Açtığım şiirlerimde hâlâ yerin sımsıcak
Gam yeme ki yitmez gençlik bir genci beklemekle

Bırak yokluğumda seni onlar sarsın, avutsun
Yıkılma ki yakışmaz sen gönül Kabe'mde putsun
İftarı gözleyen mümin metanetiyle bekle

Farz et ben bir akıncıyım; çapul, yağma ve baskın
Ganimetim çeyizindir döneceğim pek yakın
Bin bir ülkeden derdiğim bin bir beyaz çiçekle...

M. Bahadırhan Dinçaslan

Meraklısına not:

Okuyanlarca malumdur, Türkçülüğümü tebliğ değil ama telkin yoluyla her zaman şiirlerime yansıtıyorum. Burada da, hem "aşk" var, hem bir akıncının "romantik" bir bakış açısından tablosu.

Akından akına koşup, ganimetlerini sevdiğine sunduğu an yaşayacağı hazzın hayaline tutunarak ayakta kalan akıncı, "şair"e çok benzer. Biz de, nice diyarı gezeriz, yağmalarız, bir vesileyle şiir yazar, bütün yağmamızı o vesileye hediye ederiz.