Akıncı

Kadınım, üşüme yalnız değilsin sana kucak
Açtığım şiirlerimde hâlâ yerin sımsıcak
Gam yeme ki yitmez gençlik bir genci beklemekle

Bırak yokluğumda seni onlar sarsın, avutsun
Yıkılma ki yakışmaz sen gönül Kabe'mde putsun
İftarı gözleyen mümin metanetiyle bekle

Farz et ben bir akıncıyım; çapul, yağma ve baskın
Ganimetim çeyizindir döneceğim pek yakın
Bin bir ülkeden derdiğim bin bir beyaz çiçekle...

M. Bahadırhan Dinçaslan

Meraklısına not:

Okuyanlarca malumdur, Türkçülüğümü tebliğ değil ama telkin yoluyla her zaman şiirlerime yansıtıyorum. Burada da, hem "aşk" var, hem bir akıncının "romantik" bir bakış açısından tablosu.

Akından akına koşup, ganimetlerini sevdiğine sunduğu an yaşayacağı hazzın hayaline tutunarak ayakta kalan akıncı, "şair"e çok benzer. Biz de, nice diyarı gezeriz, yağmalarız, bir vesileyle şiir yazar, bütün yağmamızı o vesileye hediye ederiz.