Kurtar Beni

Sol omzum kuzgun yuvası sağ omzumda tuğrul var
Bir beyaz kazın göğsünden kopup düştüm cihana*
Ah açsam kanatlarımı bu gökyüzü bana dar
Kadın, sar yaralarımı uçmağa uçacağım
Ufkun ötesine geçip ufuklar açacağım
En şifalı buselerden süz de kudret ver bana

Kadın, bedenim çok zayıf içimde her şey yarım
Kaldır beni ki taşısın en güzel yarınlara
Bütün insanlığı alıp üstüne kanatlarım
Bir onulmaz derde düştüm ki dermanı sendedir
Benim ve tüm insanlığın imtihanı sendedir
Dirilt beni... Ve salıver beni tekrar bozkıra

İşte o dem kanatlarım bir rüzgarı tetikler
Ki ataların nefesi karışır kasırgama
Haydi, Tanrıdağları'nda kutlu Şad bizi bekler
Yumruğumu sıkabilsem çökertirim surları
Bir doğrulsam yeşillenir yurduma çöken sarı
El ver... Umut tohumları ekeceğim tarlama

Sağalt beni, atam gibi dermeye at salayım
Bin diyarın çiçeğini... Süslemeye bahçeni
Sev beni ki karşı koyma cesareti bulayım
Candan özge gökçelere göz koyan tiranlara
Süreyim köşke tünemiş baykuşu viranlara*
Dünyayı kurtacağım, kadınım... Kurtar beni!

M. Bahadırhan Dinçaslan
*Bazı Türk efsanelerinde Kök Tengri bir beyaz kaz biçiminde betimlenirdi.

*Enverî'nin "perdedari mikoned der kasr-ı kayzer ankebut/bum nevbet mizedend der târem-i Efrâsiyâb" dizelerindeki, Efrasyab (Alp Er Tunga) sarayına tünemiş baykuş

Basmacı

Bir Türkmen'e diz çöktüren her tanrıya iblisim
Nabzım kömeydir kanımda kayalar yuvarlanır;
Atam Avşar; her koyağın aşinasıdır sesim
Anam Abhaz, bütün dağlar beni bir yerden tanır!

Gökten ekilmiş tohumum Yer Ana'nın göğsüne
Can suyum hakkıdır deyip İçdeniz'i içmişim.
Balalıkta kulak verip ebemin öyküsüne,
Büyüyüp nice destandan kendime yer seçmişim.

Alnımda çizgi ve damar Asya'nın haritası
Gözlerimde Avrupa'nın izi leke leke gam,
Yetmez beni beslemeye arzın yedi kıtası
Bundandır bir bozkurt gibi Ay'a bakıp ulumam!

Güzele açlık ırkımın ezeli lanetidir
Hep daha çoğunu ister, doymam, durulmam, kadın!
Benim öyküm sızım sızım bir deniz hasretidir
Bu yüzdendir gözlerine böyle vurulmam, kadın!

M. Bahadırhan Dinçaslan