Solarliodh

-Nihil novi sub sole-

Bir tanrının çığlıkları geliyor gün batımından

Ve kuzeyde bir karanlık büyüyor bak telek telek

İşte kuzgun intikamı, işte kılıç çıktı kından

-Bir kadının kahkahası ve ağlayan onca erkek-

Çarmıhında yalnız İsa, ki yetimdi doğuşundan

Çivileri öksüz kalmış satılmış yok pahasına

Bakireye naziresi bir kaltağın fuhuşundan

Ağlar Meryem, fahişenin karışır kahkahasına

Nerde şimdi gel deyince mezardan kalkıp gelenler

Yazıklanır kuytusunda efendisine Lazarus

Rüyalarda yitti cennet ruha kavuştu bedenler

Buzul kokan gerçekliğin hükmünce ebedi kabus

Gün batıyor ve derine gömülüyor sivri mızrak

Ki yetimler yazgılıdır böyle sahipsiz ölmeye

Bize yakın belki ama yarınlar İsa'ya uzak

Başında bir dikenli taç, yaftasında bir kinaye

Bir buseyi kirletmeyi başaran bir şeytanlık ki

Küpe zarar bir sirkedir keskin, acı, haris, kalleş

Yine de sen, güneşe bak, uzak ondan "acep", "belki"

Belki İsa geri gelir, ve mutlaka doğar güneş.

M. Bahadırhan Dinçaslan

Notlar:

İkinci kıtada İsa'nın babasız oluşuna, çivilerle çarmıha gerilişine

Üçüncü kıtada, İsa tarafından ölümden çağrılan Lazarus'a

Dördücü kıtada İsa'ya saplanan mızrağa, başına geçirilen dikenli taca, üzerine dalga geçmek için asılan, "INRI" (Iesus Nazarenus, Rex Iudaeorum. Nasıralı İsa, Yahudilerin Kralı) yazısına

Beşinci kıtada, İsa'nın kimliğini Yahuda'nın, "öpeceğim kişi İsa olacaktır" diyerek önceden haber verdiği Roma askerlerinin önünde İsa'yı öperek açık etmesi ve İsa'ya ihanet etmesine, İsa'nın geri döneceğine dair inanışa

Göndermeler yapılarak İsa'nın ölümü tablosu çizmeye çalıştım. Tabii maksat burada o ölümü anlatmak değil, başka bir şeyi anlatmak: "İsa belki geri gelir, ama güneş mutlaka yarın doğacaktır." cümlesinde gizli.

Tabii, unutmamak lazım, şiirin başlığı İskandinav mitolojisinden. "Solarliodh", güneş şarkısı gibi bir anlama geliyor. Ve girişteki kısa alıntı, İncil'den: "Güneşin altında yeni bir şey yoktur."

Ahenk örgüsünü ödünç almaya çalıştığım şarkı: