Ormanda hatifin sesi geceden
Örülmüş bir ökse, örümcek ağı
Bir fısıltı - "sakın ardına bakma"
Ve bir çığlık: "Aşkım! Beni bırakma!"
Afallıyor birden iki ayağı:
Tereddüdü hiç tatmamış önceden
Bir zaman İblis'i ağlatan dili
Takatsiz bir zayıf ıslığa bile
Her adımı öncekinden eğreti
Ardı sıra o can yakan inilti:
Almalı bu yolu alelacele
Bir an evvel alt etmeli eceli
Ardında yürüyen ipeksi hayal
Emin değil kimdir, belki bir serap
İnanmaktan başka çaresi mi var?
Şüphe, dimağında kuduz canavar
Sürekli geriye dönen usturlap
Dizlerinde kıpırdayan ihtilal
Tan yerinin efendileri gökte
Encamına dair bahse tutuşur
Önünde patika kasvetli, muzlim
"Geliyor mu peşim sıra sevgilim?"
Yüreğinde bir vesvese tutuşur
Dişlerine çengel atar bir ukte
***
Derler ki, bir uzak koruda hala
Fısıldarmış dallar: "Ardına bakma!"
Bir ebedi tereddütle mustarip
Meçhullerin kulağına eğilip
İnlermiş bir kadın: "Beni bırakma!"
Bir bedensiz gölge vururmuş yola.
M. Bahadırhan Dinçaslan
