28 Mayıs 2025 Çarşamba

Mezar Taşları

-Rudyard Kipling ilhamıyla-

Rahibe

Adını unuttu çoktan ahali
Manastırın avlusuna gömüldü.
Bu kadının üstümüze vebali:
"Sevilmedi. Sevemedi. Ve öldü."

***

Eşkıya

Son kez yaslandığı kaya bütün yosun bağlamış
Kirpikleri meçhul ufkun tarlasını sürüyor

Yer yer kemikleri çıkmış parmaklarında ökse,
Avucunda bir fotoğraf - cesediyle çürüyor

Fakat baksan hala canlı hayfını alamamış
Tütün sarısı bıyığı küfürler tükürüyor.

***

Öksüz

Bilmem, anası ölünce ihtiyar dünyamızda
Küçük göğsü pes etmeden kaç kere inip kalkmış?
Ruhu öteye geçerken emeklemesin diye
Bir gemi oymuş babası baş ucuna bırakmış

***

Asker

Tanıdığı bir gökyüzü yabancı bir toprakta
Açık ağzına öpücük bıraktı bir şafakta.

***

Merdümgiriz

Tabutum çınar versin
Kefenim yayla örsün

Artıkın ben dövülmem
Çekicinde bu örsün

Buğzumun hikmetini
Göremiyorsan körsün

Ne ben görem onları
Ne onlar beni görsün.

***

İhtiyar

Ey yolcu, doksandan bir noksan yaşım
Benden çok yaşarsan utanır mısın?
Yapacak çok işim vardı ya benim
Zamanım olmadı, inanır mısın...

***

Genç

Ben bir bile almadım
Siz iki boşadınız

Ellerim kururken, siz
Kaç yanak okşadınız?

***

Bacı

Verirdin, benim yerimde
Padişah olsan tacını
Anlarsın ne çekmiş Hatçe
Bir gün gömersen bacını

Altı ay oldu öleli
Çürüdü mü ola eli?
Gülen yüzüm gülmez oldu
Elif'im gitti gideli.

***

Ukde

Oğlum bir gün büyüyünce kırk gözeden taş bulup
Susuz ölen babasının mezarına bıraksın
Epey geç kalmış bir şimşek mezarımdan doğrulup
Açık kalmış gözlerimden göğün yüzüne çaksın

3 yorum:

  1. Tezeğin çoban, güruhun güdülen olduğu şu sürüde, başkalarının keyfince biçtiği posta sokulmuş yurttaşların çektikleri... İhanetlerin, alçaklıkların yitmediği, umudun yeşerip bitmediği senaryoda, ardımızda kalan mezar taşları... Zaten inanacak hiçbir şey yok. Hİç bir umut da yok. Sadece mücadele var. Ummadan, yılmadan, bekelntiye girmeden... Öyle bir mücadeleki eninde sonunda hiç olmayan umutları bir ihtimal değil, bir hakikate çevirecek. Tıpkı yüz sene öncesi gibi...

    YanıtlaSil
  2. Tezeğin çoban, güruhun güdülen olduğu şu sürüde, başkalarının keyfince biçtiği posta sokulmuş yurttaşların çektikleri... İhanetlerin, alçaklıkların yitmediği, umudun yeşerip bitmediği senaryoda, ardımızda kalan mezar taşları... Zaten inanacak hiçbir şey yok. Hiçbir umut da yok. Sadece mücadele var. Ummadan, yılmadan, beklentiye girmeden... Öyle bir mücadele ki hiç olmayan umutları eninde sonunda bir ihtimal değil, bir hakikate çevirecek. Tıpkı yüz sene öncesi gibi...

    YanıtlaSil
  3. Mezar taşıma birini beğenmeliyim.

    YanıtlaSil