Erkek Aşkın Masalı

Evvel bir zaman, ben vardım, yoktu yok bile yoktu
En tuhaf sonsuzluklarda dirilen ölü bendim¹
Ensem dokuz kat; feleğin zembereği bozuktu
Cennetim ve cehennemim; iki elimle, kendim.

Omzumda rezil dövmeler ağzından şarap sızan
Akdeniz'in anasına İtalyanca söverdim
Kırdı kalemi adımı levh-i mahfuza yazan
Bir canım vardı bedelin daha doğarken verdim

Bir zaman, bir erkek arslan hırsla kükrerdim mağrur
Göğe bir ok atardım ben ölü Allah düşerdi²
Şeytanın zahid kaldığı meyhanelerde uyur
Düşümde dizim dibinde tanrılar kemik yerdi

Ve bir Albatros peşinden dümen kırdım ummana³
Dalgasına pervam mı var dert değil yakın uzak
Kahkahamla geliyorum pusulam senden yana
Bıyıklarıma astığım adamlar kadar şakrak

Ben mevsim yeli değilim kapından gelip geçen⁴
Seherin sihrinde değil tufanda saklı büyüm
Bir gül için yalvaramam: Benim olmalı bahçen
Ey libastan azad Bağdat! Karşında Hülagü'yüm!

M. Bahadırhan Dinçaslan

Notlar:

1: H. P. Lovecraft'ın "Sonsuza dek yatabilen ölü değildir / Ve tuhaf sonsuzluklarda ölüm bile ölebilir" dizelerinden mülhem.

2: "Son şair boğulup ölende / Göyden / Ölü allah düşecek"
Ramiz Rövşen

3: Bkz Albatros

4: Bu kıta bir nevi Ahmed Dranas'ın meşhur

"Yeşil pencerenden bir gül at bana,
Işıklarla dolsun kalbimin içi.
Geldim işte mevsim gibi kapına
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ."

dizelerine nazire.