İnsanoğlu

Ademiz ki yar elinden ebu harâm olmuşuz
"Belî" diyenden beri bu belâya râm olmuşuz

Bir dem kurtlarla kuşlarla söyleşir idik şimdi
Gör bir rind-i bî-kabil-i arz-ı meram olmuşuz

Ekvân içre yokmuş bizim zerrece kıymetimiz
Zevk için halk olunup bir bûte ikram olmuşuz

Gam yeme ki Neshî harab oldu gençliğim deyi
Olduysak viran içre bir genc-i kiram olmuşuz

M. Bahadırhan Dinçaslan

Meraklısına not:

Bir başka hece ile gazel denemesi. Erkeğin kadının karşısındaki acizliği belki, daha geniş bir arkaplanda ise, ruh iken bedene bürünen insanın "alçalması".

Onlar

Dudağında bir ıslık, elinde bir cigara,
Karışırsın bu geçe sen de karanlıklara
Duyarsın bir kafesin ardından öksürükler..

Alaca bir perdeye çizilen gölge bir baş
Seni kumral saçından tutar da yavaş yavaş
Aralanmış kapıdan bir taşlığa sürükler.

Çevrilir dört yanına örselenmiş fidanlar,
İşte onlar, o adı ağza alınmayanlar,
Gözlerinde çürükler, kollarında çürükler.

Sen avutmak dilerken bir acı hatıranı
Duyarsın, fırlatarak çıkınca son liranı,
İçinden hıçkırıklar... Ardından öksürükler..

Faruk Nafiz Çamlıbel

Peri-Suret

"Yok bu şehr içre senin vasfettiğin dilber, Nedim
Bir peri-suret görünmüş bir hayal olmuş sana..."

Peri-Suret

Mingitav'dan Erciyes'e akseden bir gelindir
Yüzü ana sütünce ak, dili ana dilindir
Örülmüştür ta ezelden ruhuna ilmek ilmek...

Ey el kadarken öyküsün dinlediğim ay peri
Seni anlatmış babama küçükken dedeleri
Sen, ırkımın beş bin yıldır bala boğduğu petek...

Bekle ait olduğun o periler ülkesinde
Geleceğim... Kulaklarım hala senin sesinde...
Bekleyenim sen olunca mümkün müdür gelmemek!

M. Bahadırhan Dinçaslan

Meraklısına not:

"Hayali sevgili" mazmununa yeni bir bakış getirme denemesi. Irkımın masallarında çocuklarımızın zihnine kazınan "ideal kadın" imajına dair.

Buzdan Kadın

Bir Tanrıça heykelidir hüsnü hapsetmiş tunca
Sol elini uzatmış ya uzanıp da tutunca
Buz keser haddini bilmez fanilerin elleri...

Atalarını doğuran mavi beyaz burûdet
Onlara bir kutsamadır taliplerine lanet
Donuk bakar, yürek yakar kuzeyin güzelleri...

Bak da dondur! Sana yanan gözlerle bakacağım,
Bir puta adanmış gibi kendimi yakacağım
Eriyene dek kalbinin buzul kaplı telleri!

M. Bahadırhan Dinçaslan

Meraklısına not:

Vasile Voiculescu'nun "Strofe pentru o fată" şiirinden ilhamla.

Siyah Elbiseli Kadın

"Kişilər bir olmur atam balası
Qorxağı var, igidi var,
Amma hər kişinin öləndən sonra
Qəbri üstdə ağlamağa
Bir qara paltarlı gözəl bir qadına ümidi var "

Ramiz Rövşen

Siyah Elbiseli Kadın

Kirlenmeyecek olmanın hazzını duya duya
"El bendendir etek senden" savur siyaha boya
Sar ufkumu ki bu etek perdesidir ölümün...

Kulak ver uzak kuzeyden bize akseden sese
Ahengine kapılarak bu simsiyah elbise
Raksetmeli çoşkusuyla hiçliğe kabulümün...

Kan içen voyvodalardan yadigar siyah sana
Kızıl kara bir şehrayin kapılmalı raksına
Unuttur solgunluğunu bana kendi ölümün...

Muhammed Bahadırhan Dinçaslan

Ramiz Rövşən - Güzgü

Bu güzgüyə bir vaxt qoşa baxardıq,-
Bu güzgüdə yerin indi boş qalıb.
Bəlkə səndən... Bu güzgünün canında
Dodaq qalıb, kirpik qalıb, qaş qalıb?

Göz yaşların canındadı, bəlkə də
Damla-damla əriyəcək bu güzgü.
Bir gün sənin ayagınla dünyada
Ayaq açıb yeriyəcək bu güzgü.

Bəlkə, səni axtaracaq, gəzəcək
Milyon-milyon adamların içində.
Görən kimi tanıyacaq üzünü
Ən qaranlıq axşamların içində.

Qaçacaqsan bu güzgünün əlindən,
Dönəcəksən o döngəyə, bu tinə.
Adamları, maşınları, evləri
Atacaqsan bu güzgünün cənginə.

Yenə, yenə doymayacaq bu güzgü,
Bir şəhəri udub udub gələcək.
Səni gözdən qoymayacaq bu güzgü,
Yeri-göyü tutub, tutub gələcək.

Sən qaçdıqca yellənəcək saçların,
Bu güzgüyə pay düşəcək saçından.
İpək donun yelləndikcə güzgüyə,
Pay düşəcək ətəyinin ucundan.

Qaçıb-qaçıb özünü yoracaqsan,
Qəfil birdən görəcəksən o daşı.
Bu güzgünü daş atıb qıracaqsan,
Bu güzgüdən dağılacaq göz yaşın.

Hər tikəsi qayıq təki üzəcək,-
Dörd tərəfi göz yaşınla dolunca.
Bu güzgünün bəlkə hər tikəsindən
Dodaqların çığıracaq dalınca.

...Bu da belə bir nagıldı yalandan,
Sən ki, yoxsan, getdiyin o gedəndi.
Bu güzgü də yerindədi, yerində,
Bu güzgü də yenə sağdı,bütövdü.

Sınan güzgü axı bir də calanmaz,-
Bəlkə Tanrı özü görüb bu işi?!
Bu güzgünün hər tikəsi bəlkə də,
Damla-damla göz yaşınla bitişib.

Bəlkə səndən bu güzgünün canında
Dodaq qalıb,kirpik qalıb, qaş qalıb.
Göz yaşların canındadı hələ də,
Göz yaşların qurumayıb, yaş qalıb.

Bu güzgüdən gəlib keçir xanımlar,
Özlərinə baxıb-baxıb keçirlər.
Dodağından dodaqları rəng alır,
Kirpiyindən kirpik taxıb keçirlər.

Göz yaşınla dolur, dolur gözləri,
Baxır yerə, baxır göyə ağlayır.
Bu nə dərddi-heç bilmirlər özləri,
Heç birisi bilmir niyə ağlayır...

Ramiz Rövşən